Kraplynamy yaroho vosku stikaye na krony lito,
A ya vse v dumkach kriz' vesny do tebe lechu, lechu.
Ta tilky niyak ne mozu na stezci tebe zustrity,
Blukayu osinnim vitrom v obirvanych strunach doshchu.

Pryspiv:
Char-zillya chervona ruta zoreyu vpala v serce,
Zdavalos' todi – naviky, zdavalos', na vse zyttya.
Chomu z skrypali osinni vyvodyat' mynule skerco,
A pisnya zletit' ne v syli, nenache pidbytyi ptach?

Cholonut' dzvinki potoky, rydayut' vitriv trembity,
A holos sumnoyi pisni roznosyt' po svitu luna.
Ne v’yanut' v tvoyich dolonyach moyi zapiznili kvity,
Tomu shcho lyubov na sviti buvaye lyshe odna.

Pryspiv

Kraplynamy yaroho vosku stikaye na krony lito,
A ya vse v dumkach kriz' vesny do tebe lechu, lechu.

Pryspiv

Kruzlyaye pozovkle lystya, v sadu dohoraye lito,
Do tebe v dumkach ya lechu...