Otoz lyubi malyata
Zakryvayte vashi ochenyata
Zaraz dlya vas Feodor kazky bude chytaty.
Kazka persha – zyly-buly, uze davno pomerly,
Ti chto bazav u dushi siyat' perly.
Uze ne vydno – za obriyem skrylosya sonce,
Skazy na shcho tobi schozyi son cey.
Cey son pro te shcho chtos' nazyvaye patriotyzmom,
Ce te, shcho bulo praktychno zdavleno komunizmom.
Shchopravda spravzni patrioty zaraz ne zyvut',
Ya bachu nynishni oblychchya – ce prosto zut'.
Nichoho krashchoho prydumaty ne zmohly,
Niz te, shcho nashi krashchi, a inshi vsi kozly.
Z takoyu "vysokoyu" dumkoyu lizut' v deputaty,
Navishcho? Shchob kazky rozpovidaty!
Otoz lyubi malyata
Hotuyte vashi ruchenyata
Shchob za MC-3A rachuyuchy palci zahynaty.
Kazka druha – SShA na boci demokratiyi,
Robyt' vse, shcho choche – vymyrayut' cili naciyi.
Cherez yichnyu borot'bu zi vselens'kym teroryzmom,
Hynut' dity u mistach, i za mistom misto.
Vony vvazayut' ce normalno, i tak povynno buty,
Ta ya by ne chotiv do nych v ciy borot'bi prymknuty.
Bo ya lyudyna rozumna, tobto homo sapiens,
Vony z podibni do zvirey – nechay likuyut' kariyes.

Pryspiv:
Vony rozpovidayut' kazky,
Zhushchayut' krasky,
My znimayemo masky.

Kazka tretya – ce te, shcho lyudy volodari planety,
Davno povynni zrozumity, shcho stavymo tenety.
Do yakych i skoro sami my potrapymo,
Hra pochalas' i vyboru my ne mayemo.
Nema kudy poditys' – skriz' rozstavleni pastky,
Na koznomu vidrizku polya, ale dlya spilnoyi mety
Mozlyvo my mynule pryhadayemo,
Bo vse-taky na plechach dlya chohos' holovu mayemo.
Kazka chetverta – Poltava nayzelenishe misto Ukrayiny,
Tak nam rozpovidayut', chotilosya b viryty.
Ale z proty faktiv i zbroyi to nemaye,
A fakty kazut' – zabrudnennya mista zrostaye.
I shcho tut naycikavishe – vsi my znayemo,
Shcho pro pryrodu ridnoyi miscyny my ne dbayemo.
My sydymo usi hurtom i dyva chekayemo,
Lyudy povirte – my v sebe roky zabyrayemo.
U sebe vidnimayemo, ne chochemo rozumity,
Ta na cili roky pochynayemo nimity.
Rozum (vin ze sira rechovyna) ne pracyuye,
I tilky tilo svoyi umovy dyktuye.

Pryspiv

Kazka p’yata, peredostannya, vy chuyete malyata?
Chtos' krychyt', shcho nezakonno nyni sadzayut' za hraty.
Ya bachu ti oblychchya, ta yich kryvavi ochi,
Chochut' narodovi dobra, ta do hroshey duze ochochi.
Yaki tam prosti lyudy yakshcho ti
Chto buly shche ne tak davno v sedli.
Mayut' na svoyiy meti znovu panuvaty,
I znovu, yak v stari chasy, narod sviy hrabuvaty.
Navishcho nam take potribno ya ne rozumiyu,
Koly ya proty chohos', to ya konkretno diyu.
A ti, chto vmiye tilky skarzytys' na inshych,
Tomu nema poshany y nahorod bilshych.
Kazka shosta – zavershalna, problema nahalna,
Chto sylnishyi, toy i pravyi, dolya bezzalna.
I toy, chto maye hroshi, toy naymohutnishyi z usich,
A pravda ce taka rich, yaku pidnimayut' na smich.
I shcho porobysh, yakshcho koznoho dnya ce bachysh,
Ne v knyzkach, ne v kino, v realnomu zytti – ty plachesh?
Ty rozumiyesh, shcho stariyesh i bilshe ne v zmozi,
Lyudyam dopomohty, stoyish u kohos' na dorozi.
Komus' zavazayesh, ale dobra bazayesh,
Nichto i ne pomityt' yak ty potrochu pomyrayesh.

Pryspiv