Koly povertayus' iz luhu dodomu,
To vtyskuyu mozok v asfaltovyi dvir.
Vmykayu indastriel lifta, v yakomu
Dusha, mov u klitci znevolenyi zvir.
Otak vidryadyly iz neba dodolu:
(Spivav ya, mabut', i yiv z chmar marmelad)
Vtysnuly u tilo, pryznachyly dolyu,
Navkolo zvely chastokil iz prynad:
I stav ya zakovanyi u vychovannya,
Ochyma y nohamy obmezyvsya svit.
Na moye zyttya pochaly polyuvannya
Henseky, chorty, deputaty i SNID.
Piznishe vze anhela v pomich pryslaly,
U temryavi vin pokazav vymykach.
Rozvydnylos'. Bachu ya dveri y skryzali,
I bachu, yak zalyt' u p’yatu rohach.

Pryspiv:
Ta ya zazemlyayus' na Boze Im’ya, –
Shchezla hrichiv statychna elektryka.
Ya – vze ne ya, plot' – ne moya.
Zvuku novoho voanerhetyka!

Vze niby u chrami, ta shche ne na voli.
Chekayu antraktu u 1000 lit.
Vsim rozdani roli: ti – sylni, ti – kvoli,
Trishchyt', mov stara dekoraciya, svit.
Vse bilshe kontrastu, vse menshe pivtoniv,
Menshyny vidstoyuyut' pravo na smert',
A ya vse na volyu pidshtovchuyu dolyu
V nadiyi, shcho bilshist' ne yde shkerebert'.

Pryspiv