Zemlya znykaye iz-pid nih moyich,
Abstrakciyi zlitayut' nache lystya,
I prolitaye vze malenkyi snih,
Fundamentalnist' dumky, dyvna pisnya.
Use ide, bulo i vze nema,
Chvylyny, dni, roky i misyaci,
A na dushi lyshayet'sya zurba,
Za frazy, diyi i dumky oci.

Pryspiv: (2)
Marazm! V ocych ryadkach!
Marazm v holovi, borot'ba iz soboyu!
Marazm! U mene v dumkach!
Marazm v holovi ne zdamsya bez boyu!

I bez brechni, i bez obmanu,
V toy dyvnyi son, u ti chasy,
Bezhluzdyi dym marichuany,
Chyyis' nabrydlyvi nosy.
Ti pershi roky – nache kazka,
Bez bolyu, vtrat i peremoh,
A zaraz, diye vze pidkazka,
Y neperemoznyi dialoh.

Pryspiv

Shpyhnulo v dushu teye dyvo,
Chvylyny ti kolo vohnyu,
Ta vse vyrishuye lysh pyvo,
Ta v horlo ya yoho ne llyu.
Chastyny svitu – ce ne perepona,
Dlya mriy, dumok, perekonan i spodivan,
A my prochodymo y nebachena persona,
Daye nam starty, dlya novych zmahan.

Pryspiv

Zachlyva pravda i znobyt' i duye,
Zuye dumky i holovu zuye,
I znov adrenalinom nafuhuye,
I znov bezsoromno u dushu naplyuye.
Bahattya zhaslo, i zalyshyvsya lysh popil,
Na tomu misti vze nichoho ne zroste,
A ty sumnyi, choch i Vkrayinofil,
Ale zyttya chomus' tvoye puste.

Pryspiv

Abstraktnist' dumky, bezturbotnist' mriyi,
I davyt' naukovyi ateyizm,
Vin rozbyvaye mayze vsich lyudey nadiyi,
I nadaye nam molodyi deviz.
Na cvyntari rozbytoho dyvactva,
Zhnyvayut' mriyi pid yakyms' kushchem,
I ne spivaye plem’ya chomus' ptastva,
Bo kushch zhnyvaye pid ryasnym doshchem.

Pryspiv

I sub’yektyvnist' pohlyadiv, strazdannya,
U c'omu demokratiya moya,
I vmyt' rozstrilyani vsi spodivannya,
Ne zalyshylosya zovsim. Mayachnya!
Rozevi okulyary ne spasinnya,
Lysh muka, bil, strazdannya, hory mriy,
Ne zalyshayet'sya vze navit' spodivannya,
I ne zalyshylos' meni nadiy.

Pryspiv

Znykaye sens, lyshe dushevnyi bil,
I dzen, shchob bulo lehshe perezyty,
I znovu vtrapyty u koliyu i styl,
Nikoho ne vbyvaty, i tvoryty.
Chvoroba nerviv, paranoya,
Doshchi kyslotni za viknom.
V bahni kovcheh potone Noya,
I my potonemo u nomu.

Pryspiv

Ves' svit na hrani katastrofy,
Dopoky lyudy my taki,
I na papir lyahayut' strofy,
Chomus' neradisni, tupi!
Konflikt z soboyu, i iz svitom,
Rozdmuchav polum’ya chomus',
Ne dochekayus' uze lita,
I shchob yoho zaduty dmus'.