Daleka, samotnya y daleka, u cilomu sviti odna,
Dni y nochi, u studin i speku do mene letyt' vona.
Ridna, yak pisnya z kolysky, tycha, yak svyato volyns'ke,
Hotova zavzdy do strazdannya, do bolyu, do horya i vtrat.
Vona b viddala ostannye, terpila b sama stokrat,
Shchob lycho mene mynalo, shchob dolya mene laskala,
Ale u bezsonni nochi yak nohy i ruky hudut'.
Hnityat' yiyi sny prorochi pro ternem ukrytu put',
Shcho ya ne taka yak lyudy, shcho shchastya meni ne bude.
Navkolishky v tychiy molytvi yak strednycya i yak svyata
Blahaye mene zachystyty i nebo meni pryverta.
A potim svoyi turboty, vtomy v vichniy roboti,
Rozhoydani temni chvyli lyahayut' v samotni sny.
I nosyat' ulamky myli, to obraz yiyi na nych,
Chy tilky strazdannya bezkraye,
Ya znayu, lyubov ne vmyraye!..