I
Cholod v dushi ta sercya ne maye,
Porozno v ochach, kozen sam obyraye
Stezku v zytti, marshrut u poloti,
Lysh treba znayty cil u dorozi.
Vynen ty sam u svoyich problemach,
Ty sam narobyv dirky u venach.
Plache maty – ty sam vynuvatyi.
Nanovo zyttya skladno pochaty.

Pryspiv:
Lyudy – ne lyudy,
V ochach poroznyna,
Bude, shcho bude,
ty vze ne lyudyna.
Ty vze ne smiyeshsya
Ta ty vze ne plachesh.
Ya, moze probachu,
A ty ne probachysh.

Sobi!
Sobi!
Sobi!
Sobi, ty sobi ne probachysh

II
Chochesh pity, ya vidchuvayu,
Vidpovisy na pytannya, ya zahadayu:
"Chy koshtuye masa biloyi smerti,
Slozy materi, vidpovid' de ty?"
Ty vze naklav zashmorh na shyyu,
Strashnyi cey bil, ya rozumiyu.
Chochesh pomerty? – V dushi ty vze mertvyi,
Cholodnyi, bezdushnyi, sobi vynuvatyi!