1
Yak meni zyty
Sered lyudey?
Boha hnivyty,
Tishyty sebe...
Dumkoyu – otrutoyu,
Zemnoyu spokusoyu,
Syloyu nepravednoyu,
Dusheyu pustoyu...

Znaty, shcho nichto ne chuye
Y ne rozumiye,
I nikoly toho stanu
Ne zbahne...

Pryspiv:
Ya davno ne vydiv shchastya,
Kolo mene lyudy plachut',
Yim nichoho ne porushuye bezumstva dumok...
Ya zyvu yak usi, svita biloho ne bachu,
Mene b’yut' po lyci y piznayut' na vulyci!

Inodi meni zdayet'sya, shcho nevdovzi mynet'sya,
I ya probudzusya v inshomu sviti,
Shchaslyvyi,
Zaspokoyenyi,
Vrodlyvyi, zakochanyi,
Yasnyi usim, vpevnenyi v sobi.

2
Rybu v richkach,
Kochannya v ochach divchat
Vyzu ya, suchkar vid suchka
Iz dreva Chornobylya...
Chovayusya v natovpi
U velykych mistach,
Lyshayusya sam-na-sam
V efirnomu prostori...