Koly ya, miy lyubyi, z toboyu –
Ne strashni meni turbota z bidoyu!
I napyvshys' vdostal chmilyu kochannya
Na chovni u son vidplyvayu ya...
V charivnim sni caryuye sonce
Y laskavi promeni, yak niznist' ruk – kochay!
Son miy choven nosyt',
Vesluye nym kochannya chystoho rika.
V charivnim sni vse, lyubyi, prosto,
Bo na plechi moyim lehka tvoya ruka,
Des' za snamy osin hirka...

Vse mynaye i kynutyi choven
Techiya nese, kudy – nevidomo,
Zamist' soncya doshchovi sliz krapli,
Ruky prostyahnu, cholod obiymu,
Ta prychodyt' raptom
Charivnyi son, vze niby pomsta,
Ne treba viy moyich torkatys', hub – znykay!
Bil, yak lezo hostryi,
Nazavzdy slid v dushi zalyshyt', shcho z – zvykay!
Charivnyi son – ostannya sproba
Tebe na myt' do sebe povernut' – darma!
Os' vin buv, ta sprobuy – vpiymay!

Niby pomsta...
Choven nosyt'...

Charivnyi son – ostannya sproba
Tebe na myt' do sebe povernut' – darma!
Son – miy z bolem dvobiy,
Koly tebe vze poruch stilky lit nema!
Charivnyi son – charivna pomsta,
Tvoye prominnya ne zihriye vze – znykay!
Son – ce v hori ostriv, zvykay...