Po zahumenyu pshenycyu siye,
Pshenycyu siye, zlotom leliye
Hozyi molodec'; lychko vmyvaye,
Lychko vmyvaye, konya sidlaye,
Konya sidlaye, zbroyu zbyraye.
Bere vin sobi snipok strilok,
Sobi naypershe – zolotyi luchok.
A do batenka vin promovlyaye:
– Nay sya batenko borzo zbyraye –
Oy poyidemo ta do Halycha!..
Oy vystupyly vsi halychany,
Vsi halychany, z mista mishchany:
– Prosymo tebe, hozyi molodche,
Na mysu zlota, na chashu vyna,
Na grechnu pannu, na virmyanochku!
Vin na te zavse nych ne hlyadaye –
Popid domonky strily puskaye...
A do batenka vin promovlyaye:
– Nay sya batenko konya trymaye,
Bo poyidemo v chystoye pole,
V chystoye pole, a v temnyi lisok
Za chornym turom, za hrubym zvirom...
Yak nadybaly chornoho tura,
Chornoho tura, hruboho zvira, –
I snipok strilok nedostrilyaye,
I yasnyi luchok ne vystrilyaye;
Syv konychenko iz nih spadaye,
Hozyi molodec' z strachu vmlivaye.
A chornyi turec', vin d’nemu promovlyaye:
– Ne biysya mene – zab’yesh ty mene.
Poyidesh ze ty v nedilyu rano,
Todi z ty mene ta y postrilyayesh,
Yasnov shabelkov ta y porubayesh,
Ta za slavonku pannu distanesh.