Na peroni pomiz yurby, sered morya lyuds'kych tryvoh,
Tak nezdanno zustrilys' my – znovu dolya zvela nas dvoch.
I ne znayemo, shcho skazat', i ne v syli znayty slova,
A v dushi lyshe bil obraz, a na serci pechal odna.

Pryspiv:
Ya ne viryu tobi,
Ya ne viryu sobi,
Ya ne viryu ocham,
Ya ne viryu slovam. (ves' kuplet – 2)

Toy zahublenyi dyvnyi svit, toy nepiznanyi ray zemli,
Sered tysyachi dovhych lit, lysh nasnyvsya tobi y meni.
Tak nevpynno mynaye chas i nishcho ne povernesh znov,
Na peroni pomiz yurby provely my svoyu lyubov.

Pryspiv (2)