Ty neobchidna, ale, na zal, ne dlya zyttya.
Smertelna zbroya, shcho vyklykaye pochuttya.
Znachnu chastynu svoho nikchemnoho buttya,
Ya vse viddam, shchob uviyty u zabuttya.

Pryspiv:
Ce ne potribno tobi!
Ce ne potribno meni!
My zahubyly sebe u ciy bezhluzdiy viyni.

Ya bozevilnyi, ale, na zal, ne tilky ya.
Nas tak bahato, ale pid soncem ty odna.
Nikoly ya ne rozumiv svoyich brativ.
I zbozevoliv, koly svobodu ya chotiv.

Ya ne chochu povertatys' do viyny i bolyu!