Trymayuchy v rukach svoye oblychchya –
Vidchuvayesh svoyu dushu mensh samotnyu.
Zavmyraye obraz povnocinnych emociy,
Zaterpaye postat'. Tak ya chochu.
Znayesh, posmishka tvoya hriye
I mov svitlo yasne bachu.
Na zavtra vidkladayu mriyu
I yak zavzdy bazayu vdachi...

Pryspiv:
Rozbyvay svoyi skeli!
Vidchynyay inshi dveri!
Ne vazlyvi vchynky mynuloho!
Zminyuy svoyi diyi!
Vtilyuy svoyi mriyi
I znaydesh pochatok novoho zyttya.

Vze maryt'sya tobi v ochach,
Ne rozmovlyayesh ty zi mnoyu.
Naspravdi vchynok tviy – ce zach
I schodyt' sonce za spynoyu.
Ne pobachysh u dumkach
Toho, shcho zavtra mohlo buty.
Ne treba maryty u snach
I budesh zyty ty mynulym.

Chomus' ne rozumiyesh zovsim moyich sliv
I pohlyad tviy ya vidchuvayu dosi.
Rachuyu. Skilky ce tryvatyme shche dniv,
Koly vidchuyu zapach tvoho volossya?
Mozlyvo ty ne zovsim vilna
I muchat' sumnivy tebe?
A moze y navit' bozevilna?
Ty usmichnys' i vse myne.