Ty skazala, shcho kochala, ale ce bulo davno.
Svoyi mriyi vidpuskala u rozchynene vikno.
Ty lyahala spaty, v sutinkach kimnaty,
Vze komus' ne bulo shcho kazaty.

Ty svoye, shcho ty lyubyla, ty kudys', chomus' podila.
Ne znayshla i ne zhubyla, prosto vtratyla yoho.
Dni i nochi proletily, prosto mriyi postarily.
A vze i ne vazlyvo, "Chto?" y "Koho?"

Pryspiv:
Lystya padaye, padaye, shchos' meni nahaduye,
A ya sobi pryhaduyu, – tebe...
Lystopadamy, padaye, kruzlyaye lystopadamy,
i vze davno ne para my... Ty de?

Ci bezdonni syni ochi i cholodni, dovhi nochi.
Strachom zavorozuyut' tebe.
A ty malyuyesh na paperi, yak vin zayde v tvoyi dveri.
I tebe v samotnosti vkrade.

Pryspiv