Tak daleko ya – ne diyty tobi,
I pechal moya – u tvoyiy zurbi.
Tycha zametil dushu zamita.
V serci – to ne bil, a bila samota.

Pryspiv:
Ya ne znayu, navishcho ty
Vse shukayesh v snihach slidy?
Ta mynula davno zyma,
Ya shukayu yiyi sama.

Ne kazy sobi: "Ya yiyi lyubyv".
Ne kazy, bo sam cyu lyubov rozbyv.
Za viknom snihy, kozen z nas odyn.
My – ne vorohy, my – lyubov i tin.

Pryspiv

Pozovesh – ozvus', ta lyshe na myt',
I znykayu znov, chas ne zupynyt'.
Nam ne treba sliv, bo lyubov nima.
V kazku bilych sniv vorottya nema.

Pryspiv