Ne viryu ya shcho v serci pochuttiv nema,
Vse bude dobre, bo skoro znov pryide vesna.
Ya znayu shcho kozen sam obyraye sviy shlyach,
Chtos' bilyi, chtos' chornyi v dolarach abo v rublyach.
To ye sho vykradayut' z karmaniv krayiny,
Cholodnym vitrom duye koznomu v spynu.
S'ohodni vsi vpadayut' u kraynosti,
Bo zabuly pro te, shcho vchora bulo realnistyu.

Ya viryu, ya znayu, shcho kozen dumku maye,
Za neyu u prostir porynuty bazaye.

V moyemu tili nemaye navit' miscya dlya sercya,
I ty ne dumay pro te, shcho tobi ce zdayet'sya.
Yakshcho ty chochesh, ya vstuplyu v tvoyu partiyu,
Ale ty znayesh ya ni razu ne pidtrymuyu anarchiyu.
Ya ne zaberu tvoyi hroshi v mohylu,
Ya zavzdy buv na svitlomu boci syly.
I ty ne zlyakayesh mene dytyachymy ihrashkamy,
Ty nishcho bez mene i ya znayu, shcho ty virysh meni.

Ya viryu, ya znayu, shcho kozen dumku maye,
Za neyu u prostir porynuty bazaye.
Ya prospivayu vam pro mynule,
Zarady maybutnoho prospivayu.

Pryspiv:
Vse ne tak pohano koly ce ne pomitno,
Vse zovsim ne pohano, ale odnomanitno.
Tvoyi dumky vid mene chovayut'sya,
Vtekty sami vid sebe namahayut'sya.

I kozen zamyslyuvavsya y ne raz,
Shcho nebo nakaze koznoho z nas.
Za vchynky i spravy kotri robymo my,
Za to sho lyubov zberehty ne zmohly.
A zyttya den za dnem vse mynaye
I na ochach u lyudstva znykaye.
Ya prospivayu vam pro mynule,
Zarady maybutnoho prospivayu.

Pryspiv