O hto ty, o hto

O hto ty, o hto,
Shcho vze mayesh pohmuroho muza?
O hto ty, o hto,
Shcho vze mayesh bahato ditei?

Viddalas iomu vpershe
U vysokii travi
Sered biloho dnya
Na zabutomu cvyntari.

Chto z poverne teper
Bili snihy do bereha,
Chto prokaze im’ya
Dlya naitonshoho svitla,
Shcho tak zapiznylosya.

Vze prudko nihto ne bizyt vid sosny do sosny,
Na volohim pisku nihto ne tancyuye ekstazno vdosvita,
Bachu v dzerkali sribni telehramy hmar, shcho nikym ne pidpysani,
Bo dlya naitonshoho svitla yak ne shukai ne vidnaidesh im’ya.

Vono z-za bezljudnyh horbiv vyrynaye i
Letyt yak strila na tilo nezaimane,
O hto ty, o hto
O hto ty ye?