Ya povernus'
Kriz' mur doshchu, –
Ya poslyznuvs'
I vidimshchu
Svoyim katam,
Svoyim bratam,
Chuzym chatam
I vsim, chto tam.

Bo naychastishe zli chutky
Vnochi llyut' slozy na zirky,
Na zirky.

Ya povernus'
V svoyich pisnyach,
Ya rozchynyus'
V slovach-mechach
Dlya tych, chto buv,
Dlya tych, chto chuv,
Chto ne zbahnuv,
Ta ne zabuv.

Bo zvychka stukaty v sercya –
Ce shlyach bez krayu i kincya,
I kincya

Ya povernus'
I zradzu vsich,
Chto dotorknuvs',
Ta ne vberih...
Y poviye vin,
Miy viter zmin!
Probach meni...
Use. Amin.

Ya stanu hirshym za polyn
I znayte – vynni v c'omu lyshe vy,
Lyshe vy.

Bo zvychka stukaty v sercya –
Ce shlyach bez krayu i kincya,
I kincya!