Ya povernus

Ya povernus
Kriz mur doshchu, –
Ya poslyznuvs
I vidimshchu
Svoyim katam,
Svoyim bratam,
Chuzym hatam
I vsim, hto tam.

Bo naichastishe zli chutky
Vnochi llyut slozy na zirky,
Na zirky.

Ya povernus
V svoyih pisnyah,
Ya rozchynyus
V slovah-mechah
Dlya tyh, hto buv,
Dlya tyh, hto chuv,
Chto ne zbahnuv,
Ta ne zabuv.

Bo zvychka stukaty v sercya –
Ce shlyah bez krayu i kincya,
I kincya

Ya povernus
I zradzu vsih,
Chto dotorknuvs,
Ta ne vberih...
i poviye vin,
Mii viter zmin!
Probach meni...
Use. Amin.

Ya stanu hirshym za polyn
I znaite – vynni v comu lyshe vy,
Lyshe vy.

Bo zvychka stukaty v sercya –
Ce shlyah bez krayu i kincya,
I kincya!