Shchos' prekrasne v tvoyich ochach
Ne daye meni spaty po nochach.
Ya prokydayusya i dumayu pro nas,
Ya prokydayus' – zupynyayet'sya chas.
Ya chochu shchob ves' chas ty bula zi mnoyu
I ne znayu shcho robyty z soboyu...

Dev’yatyklasnycya Katrusya,
Ya prozrivayu, yak na tebe dyvlyusya.
Na dvori davno vze ne padaye snih,
Ta tvoya vroda vse odno zbyvaye mene z nih.

Os' nastav den osvidchennya.
Ya pryinyav vazlyve rishennya,
Ya navit' kvity dlya tebe prydbav.
Pered osvidchennyam podaruvav.
Ta, mabut', ya zrobyv shchos' ne tak,
Bo ty meni skazala: "Vybachay, chuvak".

Pislya tvoyich sliv bolila holova,
Vazko bulo spaty, snylys' ti slova.
Ta ya vze ne splyu, ya dyvlyus' na nebo,
A tam ye zirky, mabut', tak i treba.
Cikavo, yaka iz nych tvoya,
Bo cherez neyi ne mozu spaty ya...

I ya borotymus' za tvoyu lyubov
I strazdatymu znov i znov,
I, mabut', znovu shchos' pide ne tak
I ty meni skazesh: "Vybachay, chuvak"
Ta zaraz posluchay, shcho ya tobi skazu:
"Chay znaye ves' svit – ya tebe lyublyu!"