Ya pidu sobi dodomu
Mene tam ne chekayut'
Podzvonyv by svoyim druzyam
V mene yich nemaye
Povernus' sobi i pidu
Viter dme u spynu
I nichoho ya ne chochu
Y ni pro shcho ne mriyu

I, na zal, tak shvydko
Zyttya nashe mynaye
I vze navit' ne zyvu ya
A prosto dozyvayu
Kozen den den za dnem
Nablyzaye nas do smerti
Nezabarom popadu i ya
V ruky smerti rozprosterti

Ostanniy krok do pustoyi bezodni
Vze ne pryide zavtra i ne znykne s'ohodni
Bo tudy de ydu ya svitla ne buvaye
Tilky temryava i tysha dushu ohortaye, prysyplyaye, smert'...