Hroshi v livomu karmani, ya valyayus' na divani
Ya vmykayu televizor – znayu ya, shcho bude dali.
Chuyu yak zvynyt' dzvinok, pidiymayu – ya prorok!
Holos tviy uze vpiznav ya, pospishayem do zirok...

Pryspiv:
Arnika, arnika...

Tepli shapky my odily, rad dva try i poletily,
tam de hory polonyny, de snihy i verchovyny,
kvity tam duchmyanym zarom rozkvitayut' i rostut',
ale z pomiz nych charivnych nam Arnika skaze put'.

Pryspiv

Och Arnika, ach Arnika, ty solodka yak klubnika,
ty odna dlya mene vticha, yak Ruslana – dyka, dyka
Ya shukayu, vyhlyadayu, a choho i sam ne znayu,
bo roste charivna kvitka v poli des' daleko v hayu.

Pryspiv