Vin z’yavyvsya yak vsi my v hodynu lychu
Buv iz cherni i hrafom ne stav
Bachyv hore i shchastya, i volyu y polon
I zorstokist' sudiv vidchuvav

Bachyv vin, shcho navkolo sucilnyi porok
Znav, yak vazko chasom vyzyvat'
Tam de vsi i chyny, i zakonu kistyak,
Dlya tebe, yakshcho budesh movchat'

Pryspiv:
I poeta slova vely sotni lyudey,
Koly ne bulo yim shcho hubyt'
I skydaly vony vraz svoyich koroliv,
Shchoby vilno mohly my chynyt'

Tak v bezsonnuyu nich znovu dumav poet,
Znovu plavyv virshi v syzyi dym,
Vin pysav, a v yoho holovi mov tenet,
Volosok stanovyvsya syvym

Bachyv vin yak chyny, vsi do vlady idut'
Vse bezcilno, ideya pusta
I bazannya odne lysh zakinchyty put'
Vidchuvala holodna dusha

Pryspiv