Zanadto dovho ya blukav y lita zdavalysya dnyamy
Vinkom ternystym cholo prykrashav
Bez zvolikan ta navmannya blukav stezkamy
Zyttya povik ya krashchoho ne znav
Bulo odnakovo meni, shcho kazut' lyudy
Ne mav choho vtrachaty ya todi
Ne viryv ya ni v shcho, ta i ne budu
Ya buv v rayu i v pekli – na Zemli

Shcho z bulo ne tak, chom ya ne znayshov
Sviy Hraal, nevze, zhas v dushi vohon
Vze pozadu vse, ta vse z znat' chochu
Dlya choho ya zyv, dlya choho zyvu

I lysh dorohu nazyvav svoyeyu narechenoy
Plekav nadiyu, de z ty Zabuttya?
Ya viryv shcho proydu stezeyu svyashchennoy
Mety ya dosyahnu, vedy z mene Zorya!
I kozen sobi obyraye dorohu,
Sviy shlyach obyraye i viryt' u noho
Ta smert' nevblahanna prypynyt' cey dvobiy
Zalyshyt' lysh popil i bilsh nichoho