Dyvne vidchuttya samotnist', ce yak skalka
Nikudy divatys', nema kudy tikaty
Navkruhy nikoho, bilya tebe ni dushi
V seredyni shchos', shcho ty ne mozesh uyavyty
Tvoyi dumky letyat' yak ptyci, yich ne zupynyty
Kudy, navishcho i pro shcho vony
Ce vse abstrakciya, tobi zdayet'sya
Ne mozna poyasnyty chomu navkruhy tebe vse plyve

Koly ide doshch
Ya vidchuvayu sebe ne takym samotnim

Nema ni posmishky, nema i zloby v tvoyemu oblychchi
Ty yak stina, stiykyi ta tverdyi
Ty schozyi na doshch, spokiynyi i burchlyvyi
Ni pro shcho ne dumayesh i tobi vid c'oho dobre
Tvoyi dumky vilni, tebe nichto ne trymaye
Ty robysh shcho zavhodno, nichto na tebe ne vplyvaye
Uyavlyayesh shcho prosto chas zupynyvsya
Tobi nichto ne potriben
I ce dlya tebe ne vazlyvo

Ya chochu buty ciyeyu svyatoyu vodoyu z nebes
Ce chysta voda, voda dobra, a ne zla
Vona ne znaye vs'oho c'oho brydkoho brudu
Ya chochu buty doshchem, zaberit' mene nebesa

Doshch ce ya

Tilky doshch rozumiye mene
Tilky doshch takyi ze samotniy
Tilky doshch vryatuye mene
Vin takyi yak ya

Koly ide doshch
Ya vidchuvayu sebe ne takym samotnim

Doshch ce ya