Ne dyvys', shcho ya vid boli, ty ne sluchay zliyi rechi,
Ya ne bachyla krovi, ty-tyahar meni na plechi,
Ya z toboyu zabula pro zurbu i nevdachu,
Ya bez tebe ne zyvu, ya vid tebe lysh plachu.
Ya pytala u zirok, ya pytala u neba,
Chomu tebe kochayu, navishcho meni treba?!
A vony lysh movchaly i napevno smiyalys',
Yak ya z yanhola smerti v chrobaka peretvoryalas'...

Pryspiv:
Svit ruynuyet'sya nad moyeyu holovoyu,
Meni zdayet'sya, shcho ya nestrymno tanu,
Zdayet'sya, shcho v nas odyn lysh shlyach z toboyu,
Adze nashiy dorozi nemaye kincya i krayu...

Ne dyvys' na moyi kosy, ne dyvys' na moyi ochi,
Ya zbyrayu vranci rosy, shchob tobi nesty shchonochi,
Ya z toboyu zabula pro zurbu i nevdachu,
Ya bez tebe ne zyvu, a z toboyu tym pache.
Vse shcho bulo, to mynulo, vse shcho bude – ne turbuye,
Ya radiyu, shcho miy podych tvoyi huby ciluye,
Moyi mriyi lysh pro tebe, shcho robyty ne znayu,
Ya nenavydzu sebe za te, shcho tak tebe kochayu...

Pryspiv