Ya vichozu na ulycu, szymaya telefon v ruke
Chto ya seychas chuvstvuyu, ne pozelayu y tebe
Sam ze chochu tolko nabrat'sya bolshe syl
Spravyt'sya s soboy samym, mne beliy svet ne myl
Volk vnutry menya carapaet kohtyamy dushu
Popitka usmyryt' eho delaet tolko chuze
Moy mozh v opustoshenyy, kak mohlo sluchyt'sya
Ya ne chochu, ne mohu s potereyu smyryt'sya
Znaya, v chem prychyna, sdelat' chto-to nerealno,
Nado mnoy tyazeliy hruz, fyzychesky y moralno
Ya poteryal svoyu lyubov', ona poprostu ushla
Brosyla, kak kamen v vodu, prychyna vovse ne yasna
V lyubom sluchae moy chuvstva nykomu ne vazni
Ya reshylsya na эtot shah y mne davno ne strashno
Ya znayu, znayu tochno, chto mne seychas nado
Mne nycheho ne pomeshaet, ya plyuyu na vse prehradi
Mozet, ya bil vynovat, a mozet bit' ne v эtom delo
Uze ne vazno kto, chto, ya shahayu smelo
Po temnim sonnim ulycam moeho horoda
Ona vspomnyt vse, zaplatyt za vse doroho
Vot ee pod'ezd, krisha ee doma
Ohlyadivayus' vokruh, mne zdes' vse znakomo
Smotryu na chasi – vremeny polpervoho
Moy ruky tryasutsya ne ot choloda – ot nervov
Pyshu poslednee sms "Dobroy nochy.
Bud' schastlyva odna yly s kem sama zachochesh'
Na menya ze tvoey lyubvy navernoe ne chvatylo
Ya delal vistreli v tvoe serdce, no veroyatno mymo"
Otpravleno adresatu, lyshnych misley net
Proshchayus' s belim myrom vseho v 17 let

Uchozu v temnotu, ny o chem ne pozaleyu,
Nadeyus' moya smert' – neznachymaya poterya
Dusha otletaet, vnov' svobodu obretaya,
Telo ze ostaetsya, obo mne napomynaya

Prokydayet'sya svidomist', vse staye inakshe
Uvimknuvsya rozum, na dushi vraz stalo lehshe, m’yakshe
Shcho ce za mayachnya, shcho za shalena ideya?
Krashche pizno, niz nikoly, dyakuyu moya malenka feya
Za vchasne otyamlennya, zyttya – ce vse, shcho mayu,
Vtrachaty bilshe nichoho, ya tak sobi hadayu.
Ye rechi, za yaki zyttya ya bez rozdumiv viddam –
Chip – chop kultura, kochannya, druzi, a dali dumay sam
A vona zyve ilyuziyamy, vydaye bazane za diysne,
Zdaleku bulo vydno, shcho nashi pochuttya ot-ot trisnut'
Ce bulo zvychaynisinkym marnuvannyam chasu
Z minimumom sirych klityn na odynycyu masy...
Ni, ce ne realnist' – ce vzahali yakas' chalepa,
Nevze maty kochanu lyudynu – yakas' nahalna potreba?
Ne treba meni nikoho, chochu buty lyshe sam
Bez poroznich obicyanok, shcho zalyshyly v dushi shram.
Vidpovidaty tilky za sebe, moze ce ehoyizm, samolyubstvo?
Nevze krashche buty altruyistom ta pokinchyty zyttya samohubstvom?
Muchytys' vse zyttya cherez lyudynu, shcho kochala, potim rozlyubyla,
Chy chekaty momentu, koly ta skaze, shcho znovu polyubyla?
Na moyu dumku, krashche chay bude bezodnya
Miz nashymy berehamy hlybynoyu kilometriv z sotnyu
Yak i ranishe, my ne porozumnishayemo, lyshe zminymos' iz chasom,
Ya tak vvazayu i bez riznyci, chy budemo my kolys' razom...