Dlya tych, chto mene chuye i rozumiye
Chto cherez zyttyevi neharazdy ne nyye
Chto zustrichaye yich z pidnyatoyu holovoyu
I ne daye smiyatysya nad soboyu

Zyttya tebe distalo, v diru zahnalo
Povitrya na vsich vze davno ne vystachalo
Bydla rozvelosya kupa, povitryam tvoyim dychaye
I zyttyevyi prostir tviy sobi nykaye
Vony ne znayut', shcho ce vse distalo
Na shlyach viyny tebe same ce postavylo
Nalylo bilky ochey haryachoyu krov’yu
De podilos' pochuttya, shcho lyudy zvut' lyubov’yu?
Na vulyci povnym chodom ide biy za zyttya
A ty prosto smiyeshsya nad yich zalibnym nyttyam
Yakshcho ty i zahynesh – to tilky z hordo pidnyatoyu holovoyu
I nikomu nikoly ne dash smiyatysya nad soboyu
Zyttya hivno? Ne v c'omu dilo
Ty dyvyshsya nebezpeci v ochi smilo
Ne pasuyesh pered smerti lycem
Dlya c'oho znayesh dostatno zyttyevych teorem
Vse ce zvuchyt' mayze idealno
Ty znyshchuyesh vorohiv fizychno ta moralno
Zalist' pomerla v dushi davno
A shcho z nymy vsima bude, tobi vse odno

Borot'ba za vyzyvannya – dilo nelehke,
Pravo na isnuvannya – vidchuttya p’yanke,
Vyzyvaye sylnishyi – rezultat vidomyi,
Zavdaty udaru pershym zavzdy bud' hotovyi

Pershyi udar? Ty ce zmozesh, ya znayu
Tak i vyrishuyut'sya problemy, yakych spochatku nichto ne pomichaye
Namahayeshsya po chodu zrozumity naslidky ta prychyny,
Nezvazayuchy na nedobrozychlyvi pohlyady v tvoyu spynu
Ale treba yty vpered, pereshkod dlya tebe nemaye
Ne zlamaye navit' dolya, yaka shlyachu vidstupu ne lyshaye
Zyttya prodovzuyet'sya, borys', doky mozesh
Koly budesh na vershyni, tym, shcho pochynayut' dopomozesh
V koznoho z svoyi nakruty, a mahiyi ne isnuye
Navit' ne dumay dyakuvaty za syurpryzy, yaki zyttya daruye
Dyktuye z vono lyshe odne bezzaperechne pravylo:
Peremahaye zavzdy sylnishyi, systema vze ustalena
Zlamani kryla vypravdovuyut' docilnist' ciyeyi borot'by
Adze ty zavzdy otrymuyesh lyshe te, shcho zarobyv
Zrobyv ty cil realnishoyu piznishe bude vydno
U pohoni za triumfom ty roztopchesh shche ne odne bydlo