Pryspiv:
Meni vse odno, yak ty zyla ranishe!
Holovne, shchob zi mnoyu zyla ty ne hirshe!
Meni bayduze, chto buv tvoyim pershym kochannyam!
Holovne, shchob ya stav kochannyam ostannim!

Kozen den prolitaye striloyu.
Kozen den, koly ty poruch zi mnoyu.
Toz ya tebe proshu, ya tebe molyu –
Lyshaysya zi mnoyu, bo ya tebe lyublyu!
Nechay nas iz toboyu turbuyut' plitkamy –
Ne stanut' plitky murom miz namy!
Te mynule – tvoye, a dlya mene – vidsutnye.
Mene cikavyt' teperishnye i maybutnye!

Pryspiv

Ty bula – yaka bula, teper ty – inaksha!
Troshky mudrisha, troshky starsha.
Teper ty ne ta, teper ty ne tam,
I ya teper tebe nikomu ne viddam!
Nechay tvoye zyttya bulo ne bile, ne puchnaste,
Ale moya zelena zaba skleyila lasty,
Ne sydyt' v meni, ne tysne na hrudy...
Mene turbuye tilky te, shcho ye, i te, shcho bude...

Pryspiv

Proletyat' roky – my yich cikavo prozyvemo,
Duze nepohano i zovsim nedaremno.
Omynemo lycha, nevdachi, rozluky.
V nas vyrostut' dity, potim – onuky.
Pered smertyu skazemo – zyttya bulo prekrasnym.
I dobre, shcho vdalosya ce zrozumity vchasno...
A zaraz my zupynymo vsi rozevi mriyi.
My zhadaly pro ditey – perechodymo do diyi...

Pryspiv