Cya lava samotnya... i osin... i dym...
Zapalene lystya travy,
Ya znovu i znov povertayus' syudy
I chuyu proshchalne: prosty.
Ya chuyu torkannya tvoyeyi ruky
I styshuyu sercya byttya,
Zamyslenyi viter hortaye roky,
Yak lyst opadaye zyttya.

Tu lavu samotnyu... i tviy syluet
Na schyli urazenych dniv...
I chasu strimkoho obirvanyi let
Cya osin lyshyla meni.
Lyshyla na shchastya, na radisnyi spiv,
V proshchalnim zhoranni zyva,
Melodiyu tychu ne movlenych sliv,
Shchob pam’yat' pochula slova.

Pryspiv:
Osin – zolota chas,
Klychut' spohady nas,
Dyvni, davni nashi dni.
Chuyesh, chuyesh mene?
Bil u serci myne.
Svit dlya noho tilky ty.

Ya znovu i znov povertayus' tudy,
V aleyu do svitla pit'my.
U marevnim lyustri zyvoyi vody
Kochane oblychchya... i – my.
My razom, i vse, shcho kruzlyaye, zyve –
Vse z namy... i horya nema
Melodiya shchastya z daleka plyve,
I tane, i tane pit'ma...

Pryspiv

Cya lava samotnya i nebo... i ptach,
Terpka matiolova syn.
I holos, tviy holos brynyt' na ustach:
Lyuby, ne zabud', ne pokyn.
Ya znovu i znovu prychodzu syudy
V aleyu do svitla pit'my...
U marevnim lyustri zyvoyi vody...

Cya lava samotnya... i osin... i dym...

Pryspiv