Obman

Ya ne hochu, shchoby htos pochuv slova moyi,
Tomu rota duzche zakryvayu sam sobi,
Tak vidchaidushno, shcho ne mozu dyhaty ya sam.
Ta klyati ochi sylno vydayut vam mii obman.
Mii obman!

Pryspiv:
Ya hvoriv! Ya strazdav!
Bez tepla ochei tvoyih!
I yakshcho ni pro shcho
Ne kazav, to ya terpiv.
Yak tilky mih!

Vse, shcho hovorysh ty do mene tochno b’ye u cil.
Ty ta, shcho treba. Ty odna na sotni tysyach myl
Ta bida u tomu, shcho vse sklalosya ne tak yak slid.
Ty pam’yatai pro mene i ljuby toi dyvnyi svit.
Dyvnyi svit!

Pryspiv.

Yak tilky mih!
Tilky mih!
Yak tilky mih!
Tilky mih!

Yak ze tak? Buvaye tak?
Sumno i teplo.
Sumno, shcho vtrachayu tak
Teplo, shcho znaishov.
Yak ze tak?..
Nu yak ze tak?..
Sumno, shcho vtrachayu ya
Teplo, shcho znaishov!

Pryspiv.