Ya ye narod, yakoho Pravdy syla
nikym zvoyovana shche dosi ne bula.
Yaka bida, yaka chuma mene kosyla! –
a pravda znov taky, i znovu rozcvila.

Shchob zyt' – ni v koho prava ne pytayus'.
Shchob zyt' – ya vsi kaydany rozirvu.
I znov ya stverdzuyus', i znov ya utverzdayus',
bo ya ze z znov taky, i znov taky zyvu.

Moskoviya! Mene ty pozyrala,
yak vishala moyich dochok, syniv,
i yak zalizo, chlib i vuhil krala...
O, yak tviy duch, o, yak tviy duch osataniv!

Syny moyi, banderivci, vkrayinci,
ya budu vas na podvyh proslavlyat',–
idit' bat'kam na dopomohu y zinci,
ditey z nevoli pospishite vyzvolyat'!

Ty dumala – toboyu ves' z’yidayus'? –
ta, podavyvshys', padayesh v travu...
I znov ya stverdzuyus', i znov ya utverzdayus',
bo ya ze z znov taky, i znov taky zyvu.

Po ukrayins'kych nyvach, nyvach po rosiys'kych,
po bilorus'kych nyvach – ya proshu, molyu! –
vy ne shchadit' katyuh i navoloch zlodiys'ku,
vsich uzurpatoriv skydayte bez zalyu!

Impers'ka hyd', tremty! Ya rozvertayus'!
Tobi z kladu ya doshku hrobovu.
I znov ya stverdzuyus', i znov ya utverzdayus',
bo ya ze z znov taky, i znov taky zyvu.

Ya ye narod, yakoho Pravdy syla
nikym zvoyovana shche dosi ne bula.
Yaka bida, yaka chuma mene kosyla! –
a pravda znov taky, i znovu rozcvila.