Simdesyata nich toyi oseni
Vbyla vsi moyi sercevi pryncypy,
Pidnyala z zemli nohy vtomleni
I do neyi, do neyi mahnitamy.
A yiyi lyubov – to vona y vona,
Dvi venery z rozevymy mitkamy
I zav’yazani, yak odna y odna
Tila teploho nytkamy, nytkamy.

Simdesyatyi doshch toyi vulyci
Zmyv usi moyi dushevni pravyla.
Ya ukrav yiyi, vse vidbulosya
I daremno kapkaniv nastavyla.
Ya pokazu yiy, de cvite lyubov,
Yak vikamy tvoryly nove zyttya,
Ale pravda cya nakryvaye znov:
Ne moya, ne moya, vona ne moya.

Pryspiv:
Plyus ne vire v minus, protyleznist' ne zakon,
De rozevi divy lyzut' cukor zaboron.
Zalyvaye stiny dykym medom i vynom,
De rozevi divy lyzut' cukor.

Simdesyatyi lyst toyi povisti
Bilym, bilym lyshyvsya, nezaymanym,
Tilky kraplyamy moyeyi sovisti
I snihamy ilyuziy zavalenyi.

Pryspiv

Zalyvaye stiny dykym medom i vynom,
De rozevi divy lyzut' cukor.