Panove prezydenty, ye do vas rozmova,
Bo my davno ne chuly vid vas pravdyve slovo.
I, moze, ya nikoly b ne pochynav yiyi.
Ya skazu vam vidverto – prychyna u viyni,
V yaku vy cyu krayinu vsi razom pohruzyly
I, shchob yiyi ne bulo, vy nichoho ne zrobyly.
Nevze za stilky rokiv vy dostatno ne nazyly,
Shchob zaroblyaty hroshi, kopayuchy mohyly?

Panove prezydenty, ye do vas pytannya,
Chomu vy vsi zyvete, yak varenyky v smetani,
Todi, koly vsi lyudy skydayut'sya soldatam
Kopiykamy, yaki vy shche v nych ne vstyhly vidibraty?
Chomu vy ne poshlete na viynu svoyich syniv?
Ni vnukiv, ni pleminnykiv, samych vas tam ne vydno.
Zate na smert' kydayete chuzych cholovikiv.
Skazit' meni, nevze ce vyhlyadaye spravedlyvo?

Oy, ne dobre. Oy, bida. (2)

Chomu cholodnokrovno vy zlyvayete krayinu
I u krovi svoyiy vy vlasnu topyte dytynu?
Skazit', bud' laska, chym vsi lyudy v ciy krayini vynni?
Skazit' cinu, za skilky vy prodaly Ukrayinu?
Ya chochu pobazaty vam, panove prezydenty,
Vidchuty ves' nash bil na sobi pershe, niz pomerty.
A vsim nashchadkam vashym ya chochu tilky zla,
Yake vy vsi razom rokamy hotuvaly nam.