Toy blukaye za moryamy, svit perechodzaye,
Doli-dolenky shukaye – nemaye, nemaye...

Mov umerla, a toy rvet'sya z usiyeyi syly
Za doleyu... ot-ot dohnav – i bebech v mohylu!

A v inshoho siromachy ni chaty, ni polya,
Tilky torba, a z torbyny vyhlyadaye dolya!

Takaya-to dolya taya, choch i ne shukayte:
Koho schoche – sama znayde, u kolysci nayde!

A ty, zadrypanko, shynkarko, perekupka p’yana,
De ty v kata zabarylasya z svoyimy luchamy?
Hornys' lyshen do mene, ta vytnemo z lycha,
Harnesenko obiymemos', ta lyubo, ta tycho!

Pozartuyem, chmoknemosya, ta y poberemosya,
Moya krale malovanaya, bo ya taky y dosi
Za toboyu chymchykuyu, ty chocha y pyshalas',
I z p’yanymy kesaryamy po shynkach chylyalas'!

A meni pro te bayduze, meni, moya, dole,
Day do tebe podyvytys', day i pryhornutys'!
Pid krylom tvoyim lyubenko v cholodku zasnuty...