Oy borom-borom, borovynoyu,
Oy, chto z to yide vechorynoyu?

Oy yide-yide Ivan harnenkyi.
Vchynyay, Halyuchno, ty moya pani.

Koly b ya pani, ya sluhy mala
Ta y vorotenka poodchynyala.

Oy ya ne pani, ya – hospodynya.
V mene ye shovku povnaya skrynya.

Oy synya skrynya, blyachoy obbyta.
V mene postelka shovkom obshyta.

Na toy postelci mylechok lezyt',
V pravoy ruchenci dudochku derzyt'.

Za zachmarenymy snamy
za chymernymy lisamy
pid novym vesnyanym soncem
vyrostayut' dyki travy

I shchorazu na svitanni
poky spyt' vchorashnye nebo
ya idu na polyuvannya
shchob sebe zabraty v tebe

Dudochku derzyt', dudochka hraye,
Yoho dudochka ta y promovlyaye.

Yoho dudochka ta y promovlyaye,
Moyey Halochny doma nemaye.

Yiyi nemaye, yiyi ne bude,
Vona do mene skoro prybude.