Vze davno ne vazlyvo

Ya pobachyv v tobi stilky vlasnyh fobii,
Cya vzayemna zloba stala spilnym hobi.
Ya sebe ryatuyu, i tebe likuyu,
Znovu den mynaye, yak nevdala sproba.

Nashcho ci skandaly, yak vony distaly.
Ya vze zarikavsya – ne kazaty i slova.
Ale ty pryhodysh, znovu shchos znahodysh
I staru plativku zapuskayesh znovu.

Vse ce tak dratuye, my sebe ne chuyem.
Vze i ne zrozumity – de brehnya, de pravda.
Nam by des upasty, vsi krapky rozklasty,
Ale ty ne hochesh – ya tebe ne paryu.

Pryspiv:
Vze davno ne vazlyvo,
Chto z nas pershym pochav, a hto ostannim.
My marnuyemo syly,
Shchos dovesty – yedyne tupe bazannya.
Kozen znaye napevno,
Shcho prychynu shukaty v sobi treba –
Sperechatys daremno,
Ale zavtra my znovu vse pochnemo...

Yakos rozitnulo, my – mishen i dulo.
My yak na dueli – stoyimo navproty.
Nam by shamenutys, znayemo – ce durist,
Shcho trymaye micno, yak vazkyi narkotyk.

Ya nervovo kuryu, yakos ce rozrulju.
Ya tobi hovoryu – ce realno haryt.
B’yemo tyh, hto poruch, kozen sam po sobi.
Vyhribai, yak hochesh – ya tebe ne paryu.
Vse, shcho maly,
Vse prohraly.