Shepit lystya na derevach,
Tychyi sum lisiv vysokych,
Ty pishov vid svitu smutku,
Vid lyudey, takych zorstokych.

Miz lisiv hrobnycya drevnya,
Beznadiya tam zyve,
Posmichayet'sya i klyche
V nikudy davno tebe.

Ne znaydesh ty tam lyubovi,
Tilky smert' tam pravyt' vichno
Ty potonesh v svoyiy krovi
Ce dlya tebe bude zvychno.

Ya idu vpered, i ne znayu,
Kudy vedut' mene schody,
U volohi tuneli temni,
I zaplutani perechody.

Z tychym pyskom shchuri tikayut'
I zryvayut'sya myshi letyuchi
A todi vse navkolo stychaye
I prychodyt' tysha hnityucha.

Kolys' tut lyudy chodyly
Smoloskypy svityly na stinach
Bozevilni zerci tut zyly
I molylys' boham na kolinach.

A bohy tych molytv ne chuly,
Chorni idoly na stini,
I bezzvuchno vony smiyalys',
Spohlyadayuchy muky zemni.