Nash Vasylko harno chabanuye –
Na sopilku vivcyam vyhravaye:
– Vivci moyi, vivci moyi bezmovniyi,
Nu choch pobekayte do moyeyi mriyi!

Poyichav Vasylko ta do Kyyeva,
Ta y zahrav vin moznovladcyam puzatym:
– Vivci moyi, vivci moyi bezmovniyi,
Nu choch pobekayte do moyeyi mriyi!

Poyichav Vasylko ta do sela,
A selyany tilky ochyma: lup, lup!
– Vivci moyi, vivci moyi bezmovniyi,
Nu choch pobekayte do moyeyi mriyi!

A yak lih Vasylko v domovynu,
Ta zibralys' druzi yoho movchazni...
– Vivci moyi, vivci moyi bezmovniyi,
Nu choch pobekayte do moyeyi mriyi!