Mister Prometey, day nebesnoho vohnyu,
Prytchi Ezopa, na zal, nikudy ne vedut',
Afins'ka demokratiya vpala, yak misto Yerychon,
I trysta spartanciv potrapyly v polon.

Kolos na Rodosi vze bilshe ne stoyit'
I do piramid cey svit davno vze zvyk,
Dlya Odisseya ne zalyshyly nevidkrytych berehiv
I Orfey na arfi dohraye ostanniy chit.

V serci Pavla teokratiya, a v Iroda – tyran,
Afrodita bula brutalnoyu, a Zevs zavzdy buv p’yan,
Po Temzi na hondolach roz’yizdzaye Poseydon
I des' u Shveycariyi zahubyvsya lehion.

Cezar ne lyubyt' Nefertiti, vona poviryla v islam,
Troyans'kyi kin peretvoryvsya v svyatkovyi karnaval,
Hippokrat obicyanok bilshe nikomu ne daye,
Vin odruzyvsya na Hidri – vona kaze, shcho vse puste.

Pryspiv:
Cey svit dyvovyznyi, vin povnyi pryhod
I cey chas pospishaye, i cey chas, yak pisok,
Ty mozesh zyty, radity, a mozesh buty v zurbi,
Chey, kudy podilysya vsi mriyi tvoyi? (ves' kuplet – 2)

Viryty chy ne viryty – os' nove pytannya,
Eney buv parubok motornyi i tikav vid povstannya,
Des' tam za obriyem miy kazkovyi kray,
Moya Bat'kivshchyna, miy novyi ray.

Sam bery obyray sobi novi pryhody,
Zaraz tyazki chasy i nam brakuye heroyiv,
Tak bahato kordoniv, tak bahato obraz,
Nam by vzyaty i skynuty ves' cey balast.

Cyvilizaciya polisiv – tymchasovyi etap,
Zyvuchy v ciy systemi ty ne budesh bahat,
Nam potriben Spartak, yakyi zvilnyt' rabiv
Vid ciyeyi chvoroby ekonomichnych borhiv.

Nam by pidnyaty vitryla i v mandry pity
Po vsim kontynentam ciyeyi zemli,
Dosyahnuty mety, zdiysnyty bazannya,
Prozyty zyttya, a ne tyahty isnuvannya.

Pryspiv (2)