Moya zadychana korydo,
Miy kolizeynyi chornyi dnyu,
Tvoyi dyva rydayut' rydma,
Bo z nych zlahodzuyut' menyu.
Yich na rukach navchat' chodyty
I tancyuvaty na shnurku –
V dohodu chtyvym erudytam,
Yurbi cynichniy do smaku.
Yaka chvylyuyet'sya u normu:
To dramatychno pozicha,
To hryma v stelyu butaforno
Svoyim premudrym: "Cha-cha-cha!"

Miy chornyi dnyu, miy Kolizeyu,
Na hrani t'my i pustoty...
Chy, moze, sovist' do muzeyu
Poky ne pizno, vidnesty?!
Bo to take vze archydrevnye,
Yak i perhament, i socha,
Todi b i ya zumiv, napevne,
Zrekty premudre: "Cha-cha-cha!"

Ryadochkom koznym i abzacom,
I koznym vsmichnenym klishe
Krychat' hazety pro erzacy –
Erzacy dush z pap’ye-mashe.
Z trybuny chtos' volaye "bravo!" –
Po vsich usyudach zahulo:
Mynule vb’yem erzacom slavy,
Yakshcho tam slavy ne bulo!
Zamist' chasu – erzac-hodynu,
Zamist' lyudey – erzac-lyudynu,
A vsim kryklyvym na dohodu
My podamo erzac-svobodu!
I, dlya hodyt'sya, vze posiyem
Iz vlasnych ust erzac-mesiyu!...

Chvala tvorcyam erzaciv, bravo! –
Ce z pidiyme na vysotu
I syntezovanu derzavu,
I syntetychnu pustotu.
Choho z ishche todi shukaty?
Choho z ishche zaprahne lyud –
Kibernetychnoho Pilata?
Chy syntezovanych Iud?
Syntezovanych Iud?

Moya zadychana korydo...