S'ohodni ya buv snihom,
A zavtra stav doshchem,–
Cey solod hedonizmu
Rozlyvsya v sniv harem.
Ya vchodzu u svity
Y ne povertayus' z nych,
Ce fetish moyich zmin,
I demony moyi z vashych imen
Pletut' solodki sny.

U poshukach harmoniyi
My tvorymo zyttya,
Chym blyzche do lyubovi –
Tym blyzche lysh do smerti.
Tancyuye skaramush,
A z nym palki sercya!
Krynycion vidkrytyi,
Shukay v sobi tvorcya!

Lyudyna ye tvorcem
Lyubovi i strazdannya,
Yedyna vidpovid' na vse –
Ce bozevilnyi smich.
Lunaye v serci karnaval –
Luna Krynyciady,
I prystrastyu palkych nochey
Hrymyt' vesillya bal.
Rankovyi chay natchnennya
I dotyk alborady,
Fryvolnosti vyna
Pekelnyi dotyk hub;
Lyubovi vidchuttya
Y vechirni serenady...
U platti charivnomu
Do mene ty pryishla.

My smiyemos'
U vashych mohyl,
Vashi kryky ne chutni,
Ale vy shche zyvi.
Pochovaty mynule
Y zakopaty pid zemlyu
Holosy nepochutych rabiv.
Bo hotovyi strilyaty lysh toy,
Chto zastrelenym buty hotovyi.
Shvydko mchyt'sya kolisnycya Bohiv,
Povilno rozhladzuye smert'
Shlyach kolorovyi...
Ce naylehsha doroha
Znayty vorohiv –
Pidnyatys' z kolin
I staty pochutym.
Ale chas vze zminyvsya,
Heroyizm zastariv,
Yedynyi v vas shans –
Zalyshytysya v durnyach.
Chto ne boyit'sya,
Toy krychyt' – ya ne rab!
Chto hotovyi pomerty,
Krokuye nadlyuds'kymy shlyachamy.
Lysh rozuminnya obrannosti
Pozbudyt'sya tych hrat,
Shcho buly stvoreni
Rabs'kymy strachamy.

Krychyt'! Lichyt'!
Vam zalyshylos' ne dovho!

V moyich tvorinnyach
Ya vidobrazu tvoyu sutnist'
I sutnist' moho remesla!
Ya namalyuyu ti svity,
V yakych kruzlyayesh ty!
Yakshcho zachochesh, v tviy portret
Ya zakochayu cilyi svit.
Ni bil, ni nasoloda vesen y lit
Ne vkryyut' lystyam vrodu tvoyu,
Lysh kvitamy vpadut' do tvoyich nih,
Spustoshuyuchy prymchy mriy pryboyu...
I chto teper tvorec'?
Toy, chto daruye ce natchnennya?
Chy toy, chto nadychnuvshys' tvoryt' shchos' nove,
Tym samym tez daruyuchy shchos' cinne.
Ne tam narodzuyet'sya svitlo,
De vze palayut' sotni zor'.
A tam, de prominnyam shlyach ne vidkryto.
I temryava tam hraye zovsim inshu rol.
Ne dumay, shcho lysh sonce
Spromozne nas zihrity.
Zhaday pro te, shcho v nas
Palaye tez vohnem:
Ce nevmyrushchist' nashoyi ostannoyi nadiyi,
Vidkryvshy tayemnycyu – lysh todi diznayeshsya,
Yakym klyuchem...

(Ty mozesh vidshukaty
V sobi tayemni bramy,
Vidkryvshy tayemnyci yich
Ne zmozesh zrozumity.
A chto skazav, shcho musysh
Lyudynoyu ty staty,
A chto skazav, shcho zminy –
Ce sebe spravznoho ubyty?)...

Shcho znachyt' u zytti c'omu
Ne zahubyty svoye "ya"?
Ye rozuminnya chystoho stvorinnya,
A ye arlekiada spryinyattya:
Zabraty vse v lyudyny,
I tak, yak matir narodyla
Zalyshyty stoyaty na berezi movchannya –
Lyudyna, yak lyudyna,
Pervynnyi stan tvorinnya,
Y do nadlyudyny krok...