Ruky tremtyat' i kapaye krov,
Znesylenyi padayesh, ale vstavay znov!
Ty – nadlyudyna i himn zaspivaye
Tobi Ukrayina, a Perun chay zahraye...

Na strunach vesny semybarvnym doshchem,
Svit pochuye tviy holos...
Prosto z namy spivay!

Koly tebe kydayut' syly,
I ty vidchuvayesh, shcho ne v zmozi borotys',
Zhaday chto ty ye, shcho ty peremozec',
U bud'-yakiy spravi lysh peremohty...

Mara ukryla zemlyu snihamy,
Nastav chas pomerty us'omu zyvomu:
Zasnuty y ukrytys' pid popelom reychu –
Nadiyi ostannoyi na zberezennya chramu...

Tanok smerti – ce nash karnaval!
Marsh vyshchoyi rasy u nebi sonyachnym svitlom yaskravo zahrav!

Nash chram zbudovan na vorozych kistkach,
Na kistkach nyzchych ras – nepovnocinnych tvaryn,
I ce vyklyk derzavi, suspilstvu, zydam –
Ce novyi holokost, ce pochatok viyny!

Tanok smerti – ce nash karnaval!
Marsh vyshchoyi rasy u nebi sonyachnym svitlom yaskravo zahrav!

V ruyinach Berlinu zalyshylas' pravda:
Velychni ideyi, mudrist', kultura...
A shcho zalyshyla vam radyans'ka yudeya?
Lysh pam’yat' pro zydivs'kyi teror – lyshe trupy.

Nashu vladu v krayini trymayut' tvaryny,
Zakoloty by yich, yak otaru svyney.
Vony prahnut' znesylyty tvoyu Ukrayinu,
Tak vstavay ze skorish i strilyay cych "lyudey"...

Vsi polityky kupleni, vsya miliciya, vlada,
I tviy kryk prosto tak nichto ne pochuye,
Ty nichto v ciy systemi, i dlya nych ty – otruta,
Teroryzm – ce yedyne, shcho yich zmusyt' tremtity!

Vy vsi pomrete!