Ilyuziyeyu prozytych vikiv,
Poetamy napysanych istoriy
V malenkim misti kriz' polon doshchiv
Navik zustrilys' dvi krylati doli.
Slovamy ne mozlyvo rozkazat',
Yak ti sercya zamriyano kochaly,
V take ne mih poviryt' navit' Boh,
Vony z pid nebom vysoko litaly.

Takych istoriy duze malo na zemli,
Vony kochaly duze sylno y do nestyamy,
Yim duze zazdryly vsi ochi zli
Ta ne zlamat' lyubov, yaka zyla vikamy.
Dyvyvsya v yiyi ochi y vin tonuv,
Dlya neyi z vin buv prosto idealom,
Nichto b todi nikoly b ne zbahnuv,
Shcho moze vse zavershytys' provalom.

Chy moze Boh dyvyvsya ne tudy?
Chy moze zamalyi dlya nych stav svit?
Ne zmih vin vryatuvaty vid bidy
Toy niznyi i zakochanyi polit.
Chomu traplyayet'sya take nichto ne znaye
I vynyklo bahato zapytan,
Yiyi vin dosi prystrasno kochaye,
Vona z, chomus', ne choche cych kochan.

Navishcho vse ce? Yak ce zupynyty?
Nema prychyn. Yich ne bulo, povir.
Koly prochodyt' den i nastupaye vechir,
Vin nache viter vylita na dvir.
I dyvyt'sya uhoru y tycho plache,
Shuka na nebi dvi yasnych zori.
Odna des' nad Poltavoyu litaye,
A insha svityt'sya u noho u dvori.

Vin pada na kolina i blahaye,
Shchob dolya povernula tu lyubov.
Do kryku, do zalyu i do nestyamy
Vin choche obiynyaty yiyi znov.
Syuzet prostyi: shchonochi vin blahaye
Vse vernuty i pochaty znov.
Nechay nastupyt' myt', dlya nych zasyaye
Yich spilnyi den, de pochynayet'sya lyubov.

Koly vidlitaye tvoye kochannya, rozumiyesh,
Shcho bahato vtracheno, ale vse marno,
Chorno-bili kolory teper v tvoyich ochach,
Nemaye farby, nemaye farby, mynuv toy chas.
Pochuttya moyi zalyshylys' na samoti,
Yak zavzdy ya tebe chekav vdoma, ale na tebe spravznyu,
Ta ne v snach, v yakych prychodysh znovu y znovu,
Obiynyaty chochu i pochuty lahidne slovo.

Ale yak povernuty vse ce nazad,
Zminyty toy chas, moye zyttya bez vtrat.
Trymaty u rukach tvoyi doloni
Pocilunkamy lichytysya vid bolyu, vid svoho bolyu.
Kochaty bez tyamy, nemov zyvesh odyn den,
Lyubuvatysya ochyma kozen den,
Kozen den daruvaty pisni, daruvaty sebe,
Ya vse, shcho mozu zrobyty, vse roblyu dlya tebe.

Blahaly zori i blahalo nebo:
Ty schamenys', do noho povernys',
Ale usi prochannya vze ne treba,
Ya nache ptacha, shcho letyt' u vys'.
Charivnym rankom, tycho na svitanni
Ya vidletila u charivnyi svit,
De zorepadom padayut' bazannya,
De diysno ye zachoplyvyi polit.

Probach meni, moye charivne sonce,
Ale, na zal, ya vze davno ne ta,
V moyiy dushi nema uze kochannya
I zalyshylas' tilky samota.
Dusha cholodna, serce nache kryha,
Ne znayu yak tobi ce poyasnyt',
Cholodna ya, nichoho vze ne treba,
Mene teper uze ne zupynyt'.