Pid cerkvoyu protyanuta ruka,
V slipiy pechali stuleni poviky.
Vyruye i shumyt' lyuds'ke zyttya,
Zatychlo vse u pohlyadi kaliky.
Prochodyat' lyudy, koznyi pruznyi krok,
V dushi yoho – nenache hrim nebesnyi,
Nikoly ne pobachyt' vin zirok,
Nikoly ne pobachyt' den pryideshniy.

Pryspiv:
Podayte, Chrysta rady,
Blahayu i proshu,
C'oho ya vam nikoly ne zabudu.
Podayte, Chrysta rady,
Blahayu i proshu,
Za vas ya vse zyttya molytys' budu.

Mozlyvo, chtos' zupynyt'sya na myt',
I mylostynyu dast', yak nahorodu,
Za holos, shcho tak plache i chrypyt'
U sonyachnu, chy doshchovu pohodu.
Vze stilky lit ce misce – yoho dim.
Yak monument, sydyt' vin na hazoni:
I holodno, i zatyshno u nim,
I tone holos u cerkovnim dzvoni.

Pryspiv