Yak sidaye vechir na porozi chaty
Zolotystym shovkom zori haptuvaty,
Ya vid zir tych yasnych nache u poloni
Zachovayu lychko v mamyni doloni.

V tychiy dyvo-lasci kazka rozkvitaye,
Znayu, shcho dytynstvo vichnym ne buvaye.
I ne vichne chudo v zolotim ozerci,
Lysh lyubov do mamy na ves' vik u serci.

Des' na neboschyli tycho zirka syaye,
A meni matusya shchastya vyshyvaye.
Niznist' svoho sercya i lyubov, tryvohu
Stelyt' zloto-shovkom misyachnu dorohu.

Rechytatyv:
Znayu, de b ne buv ya na stezynach doli,
Budut' hrity dushu mamyni doloni,
I laskavyi vechir na porozi chaty,
Syade poruch nenky – mene vyhlyadaty.