Doshch nad ozerom oznachaye dlya ryb
Lysh dorohu do neba, susidnoho z rayem,
Ale zhrayi sriblyasti pirnayut' uhlyb
I vmyrayut' bezzvuchno. A my ne vmyrayem.

My chovayem v kysheni tyutyun pro zapas,
Nomery telefoniv, klyuchi, amulety
Vid zrad, ale zrady ves' chas
Peresliduyut' nas. Prolitayut' komety,

U volohiy travi proslyzayut' vuzi,
Salamandry mandruyut', povzut' cherepachy.
Nam nikoly, mabut', ne diyty do mezi,
Za kotroyu nemaye ni smutku, ni chasu,

Bo pid dachom chuzym my marnuyemo nich
Vich-na-vich iz soboyu, bezzalni, mov dity,
I kriz' slozy ne bachymo vlasnych oblych,
I kriz' smich ne umiyemo prosto radity.

Pryspiv:
My, my Bohy... My Bohy... (2)

Nashi vikna vychodyat' na ploshchi y mosty,
Na perony vokzaliv, na vezi i bramy.
Vechoramy skladayemo dovhi lysty,
A pid ranok lysh popil letyt' za vitramy.

Nam apostoliv ne nazbyraty y vos'my
Ale y ti rozbizat'sya. My zavzdy v dorozi –
Na huchnych perechrestyach strichayemos' my,
A proshchayemos' pochapcem des' tam na rozi.

Nas nichto ne vpiznaye, choch znayut' usi,
Otze, zavzdy vtikaty – ce prosto potreba
Abo zvychka. Prynaymni shche y dosi osi
Obertannya ne znaydeno nashomu nebu.

My lyubyty sebe dozvolyayem, ale
Nam lyubyty navzayem ne vilno nikoho.
I zyttya nashe vichne nikchemne male
I bezhluzde v vidsutnosti spravznoho Boha.

Pryspiv

Nam by krychtu nadiyi. Povitrya. Vody b.
Adze nas nebahato. A skilky – ne znayu.
Doshch nad ozerom shcho oznachaye dlya ryb?
Dlya nas vin nichoho ne oznachaye. (ost 2 ryadky – 3)

Pryspiv (2)