Dnyamy yasnymy, rankamy sirymy
Yichav kozak iz mista do vyriyu
Yichav polyamy, horamy, selamy
Byvsya zi zlymy, pyv iz veselymy

Yomu divchata vsmichalysya sonyachno
Nebo zirkamy svitylosya ponochi
Pohlyad yoho buv chystym i hriznym
Kin yoho buv micnym i zaliznym

Pryspiv:
Shablya – ce zbroya, shablya – ce pravda!
Shablya kozac'ka – ce syla i vlada!
Serce – kochaniy, Bohu – dusha!
Ta koly treba, skazemo "sha"!

Vylysya stepom chmary chvylyasti
Volya i viter – take vono shchastya
Vin nablyzavsya – tremtily korony
I rozkryvalys' sercya yak butony

A koly bachyv lycho vin lyute
I rozumiv – ce ostannya vze krapka
Hirshe ne moze, hirshe ne bude
V yoho ruci z’yavlyalasya shablya

Pryspiv (3)

Ta koly treba, skazemo "sha"!