Ya zhadayu selo i krynycyu u klenach,
Tam dytynstvo cvilo na luhivkach zelenych.
De chodyv pastushkom i vpyvavsya zoreyu,
De osinnim lystkom tak letiv ya za neyu.

Pryspiv:
V ochach postane bila chata
Shcho mriye v sonyachnim tepli.
Zbentezyt' serce ruta-m’yata,
I zmenka ridnoyi zemli.

Znovu bachu selo i z voloshkamy zyto,
Shcho bulo te bulo, tam use perezyto.
I zurbu i bidu, mov proshchalnu rozmovu,
I lyubov molodu, i pechal polynovu.

Pryspiv

Znov pryyidu v selo na Rizdvo chy Velykden,
Ot i sonce ziyshlo u svyatkovyi rozvyden.
Znov pryyidu v selo na laskavu hostynu,
Tam zihriye teplo yak i vsyu Ukrayinu.

Pryspiv