My musymo zustritysya teper,
Koly kochannya pachne navit' v doshch,
A kolory zaplakanoyi kvitky
Nahadayut' rozdmuchani vusta.
My musymo zustritysya, bolyt'
I plache serce, mov cyhans'ka skrypka,
I ruky rvut'sya obiymaty nebo,
A ty zyvesh na tim kinci zemli.

Pryspiv:
Ta znovu son, i znovu, znovu son:
Tvoyi vusta, i ruky, i slova.
A moze ty mene pryvorozyla?
My musymo zustritysya, chekay!

A moze ce zdayet'sya, moze snyt'sya,
Smiyet'sya v nich, i marevamy mre,
Bo ty taka krasyva, mov troyanda,
Mov kryshtalevi bisery rosy.
Holublyat' spodivannya i nadiyi,
Zhorayut' dni korotki, mov sirnyk.
Ne marno, ne realno, ne mozlyvo:
A moze osin traven prynese?

Pryspiv (2)