Kray dorohy ne rubay topolyu,
Moze ta topolya – tvoya dolya.
Tvoya dolya svitla topolyna,
Nache pisnya zuravlyna.
Ne rubay topolyu, ne rubay topolyu,
Bo zustrineshsya z bidoyu.
Ne rubay topolyu, ne rubay topolyu,
Krashche prynesy, ty, yiy vody.

Ne lamay kalynu bilya chaty,
Bo vona zaplache nache maty.
I vpadut' na travy, na shovkovi,
Sercya slozy kolyskovi.
Ne lamay kalynu, ne lamay kalynu,
Bo vona v zytti yedyna.
Ne lamay kalynu, ne lamay kalynu,
Krashche yiy onukiv prynesy.

Ne strilyay u ptacha na svitanni,
Moze vin lyubov tvoya ostannya.
Moze to kochannya bilyi lebid',
Shcho kriz' nich letiv do tebe.
Ne strilyay u ptacha, ne lamay, ty, kryla,
Tvoye shchastya pryletilo.
Ne strilyay u ptacha, ne strilyay u ptacha,
Krashche z nym u nebo polety.

Ne rubay topolyu, ne lamay kalynu,
Svitlu mriyu zuravlynu.
Zberezy nazavzdy, zberezy nazavzdy,
Ty na vse zyttya yich zberezy.