Pryspiv:
Zozulya na osyci meni u lisi kuvala
A ya navit' ne znayu ce zabahato chy zamalo
Zozulya na osyci meni u lisi kuvala
Shcho bude zi mnoyu vona ne rozpovidala
Zozulya na osyci meni u lisi kuvala
A ya navit' ne znayu ce zabahato chy zamalo
Zozulya na osyci meni u lisi kuvala
Shcho bude zi mnoyu vona prosto ne znala

1
Os' i skinchyvsya cey den, spala speka, vpala tin
Ya dyvlyus' na tych chto byvsya, chto tut nazavzdy zalyshyvsya
Tak, spravznya bula sicha, spy spokiyno malecha
My yim dopomohly napytys' "chervonoyi vody"
A ti chto vpaly vvecheri rankom ne zdiymut'sya z zemli
I yich z soboyu ponesut' chorni kruky ta vovky
Ya dyvlyus' na svoyi ruky, mov chuzi, lypki vid krovi
My tut stoyaly "do ostannoho", ne za hroshi, a zarady voli
Ya zalyshyvsya odyn u bezkraynomu stepu, i ya pishov
Ya ne mih bachyty syrit, ta zaplakanych udov
Po hirkomu polynu, po chumac'komu shlyachu
Yak bezprytulnyi sobaka, ya yshov bayduze
Ya vtratyv vse shcho mav, probach, probach, mene druze
Za te shcho tebe nema poruch, ya klyav tu zozulyu
Na tiy osyci, v tomu lisi, ta cherez dekilka dniv
Pobachyv vohnyk, sered stepu, bilya yakoho chtos' sydiv

Pryspiv

2
Yich bulo dvoye, staryi did ta divchyna
Vony zapytaly mene spochatku – shcho ya za lyudyna
Zvidky ya rodom, ta chto moya ridnya
I yakoho sered nochi, blukayu stepom ya
Ya yim vidpovidav, na divchynu pohlyadav
Vse svoye zyttya doskonalo pryhadav
Rozpoviv yim pro bytvu ta pro druziv shcho lyahly
U obiymy smerti, tut posmichnulys' vony
"Ya ne rozumiyu, shcho ya vam smishnoho rozpoviv"
Kryknuv ya didu, yakyi bilya mene sydiv
"Vam smishno, a meni, yakos' ne do smichu"
Ya distav svoyu shablyu. "A ce schoze na vtichu?"
"Schovay svoye zalizo, vono tut ni do choho,
Ya ta vona ne chotily obrazyty nikoho
Ya ne skazav nashi im’ya", – ya pochytnuvsya i ne vpav led'-led',
Yoho zvaly – Chas, yiyi zvaly – Smert'

Pryspiv

3
"Sluchay mene uvazno", – meni staryi hovoryv
"Navit' ne dyvuysya shcho sered nochi nas u stepu ty zustriv
Bo ty yedynyi z tiyeyi bytvy chto rozpovist' ditlacham
Pro yichnich bat'kiv, shcho polyahly za nych tam
Ty yedynyi, chto nikoly ne zmoze vbihty vid sebe
Chto skaze, te shcho bulo, take povtoryuvaty ne treba
Os' chomu ty nas zustriv, ce zovsim ne dyvno
I ne klyany tu zozulyu, vona ni v chomu ne vynna"

Pryspiv